جدیداً یکی از دوستان یک روسری بچگانه برای دخترم کادو اورده، که عکس چند تا از پرندگان خشمگین (انگری بردز) روشه.

البته بنده ی خدا تقصیری نداره، چون وقتی به بازار می رویم روی بیشتر وسایل بچگانه عکس این پرنده ها دیده میشه، از لباس و روسری گرفته، تا کفش و دمپایی و لیوان و ...

موندم با این کادوی نچسب چیکار کنم؟! کاش همه روی این مسائل توجه داشتند و در خرید خودشون بیشتر دقّت می کردند.

در یکی از نسخه های جدید انگری بردز موانعی هست که  بچه ها باید آن را نابود کنند تا به مرحله ی بعدی بروند، و متأسفانه این موانع شباهت خاصی به اماکن مذهبی و مساجد مسلمانان دارد. برای رسیدن به اهداف بازی، باید به دفعات مکرّر مساجدی خراب بشه و خوک هایی که ساکن این مساجد هستند نابود بشوند. مطمئناً این موضوع بی هدف نبوده. آیا بچه های ما که با این بازی خو گرفتند و مراحل زیادی را پشت سر گذاشتند تا به این مرحله برسند، حاضرند از خیر نابود کردن این موانع بگذرند و این بازی مهیّج را کنار بگذارند؟!

راستشو بخواهید من اصلا این بازی را نمی شناختم. خواهرزاده ی 17 ساله ی من از زبان یکی از اساتیدش این موضوع را برام گفت و وقتی یه جستجوی کوچیک در اینترنت کردم بیشتر به عمق ماجرا پی بردم. دشمن از این طریق به باورهای مسلمانان حمله میکنه. ولی ما در خواب غفلت هستیم. پدر و مادرها عین خیالشون نیست و میگن که شما دیگه زیادی داری سخت میگیری! آخه بچه چی سرش میشه که این بازی چه اهدافی داره! بچه فقط سرش گرم بازیشه.

آیا بچه ای که یاد گرفته در بازی کامپیوتری یا اندروید، اهدافی را نشانه بگیره و نابود کنه که جزو مقدّسات دینیش هست، میتونه در آینده با این مقدّسات خو بگیره و نگاه مثبتی به آنها داشته باشه!

متأسفانه این برنامه ها در آینده و دراز مدّت، آن روی خودش را نشون میده. زمانی که دیگه کار از کار گذشته... جنگ نرم خیلی سخت تر از جنگ رو در رو و مستقیمه. در جنگ نرم تشخیص حربه ی دشمن خیلی سخته. دشمن از غفلت ما استفاده کرده و تیر مخفی خودش را به سمت بچه های ما نشانه گرفته.

بیایید بیشتر مراقب باشیم. مراقب بچه های خودمون که آینده سازان کشور اسلامی ما هستند.