امسال دلم برای بارش برف خیلی تنگ شده بود.... تنها نصیب ما از دیدن برف، فقط از پشت قاب تلویزیون بوده ...

دیشب امّا، خواب قشنگی دیدم...

خواب دیدم داره از آسمون برف می باره. دونه های درشت برف، تند تند پایین میومد و من، دستهایم را رو به آسمون بلند کرده بودم، تا دونه های قشنگ برف روی دست های من بنشینه.

شب بود، و سفیدی برف همه جا را روشن کرده بود. کنار حرم حضرت معصومه سلام الله علیها بودم، روی پل آهنچی ... دونه های برف که از آسمون می بارید، زیر نور چراغ های حرم زیباتر جلوه گر میشد.

چرا کنار حرم، پل آهنچی؟! خودم هم نمیدونم. شاید چون از این مسیر خاطرات زیادی دارم. قبلاً هم چندین بار از همین مکان خواب های مشابهی دیده بودم.... انگار بین دل من و پل آهنچی کنار حرم بی بی (س)، یه حس مشترکی هست که هنوز نتونستم ربطش را پیدا کنم....

خیلی لحظات قشنگی بود. اصلا قابل وصف نیست.

همسرم میگه بارش برفی که توی خواب دیدی، رحمت و مغفرت خداست. امیدوارم رحمت خدا به همه ی بنده هاش برسه.